Το πρώτο που σκεφτόμαστε όταν παίρνουμε σκύλο είναι οι χαλαρές βόλτες παρέα. Τη στιγμή, όμως, που θα του φορέσουμε το λουρί και θα βγούμε έξω στην πόλη να περπατήσουμε, συνειδητοποιούμε πως άλλα φανταζόμασταν κι άλλα συμβαίνουν: ο σκύλος μας τραβάει δαιμονισμένα, αρνείται να περπατήσει προς την κατεύθυνση που θέλουμε, γαβγίζει προς τους άλλους σκύλους ή πετρώνει και δεν κουνιέται με τίποτε!
Τα ευχάριστα νέα είναι ότι το χαλαρό περπάτημα με το λουρί είναι κάτι που μαθαίνεται. Και απαιτεί προσπάθεια τόσο από τον σκύλο μας όσο και από εμάς τους ίδιους.
Ο εξοπλισμός βοηθά την προσπάθειά μας αλλά αν δεν προμηθευτούμε τον κατάλληλο κινδυνεύουμε να δημιουργήσουμε νέα προβλήματα:
Σαμαράκι: Το να σέρνουμε τον σκύλο μας από τον λαιμό δεν είναι καθόλου καλή ιδέα. Το σαμαράκι αφαιρεί την πίεση από το λαιμό του σκύλου και του δίνει περισσότερη άνεση για να κινηθεί και να εκφραστεί. Αν είμαστε με έναν σκύλο που κυριολεκτικά μας σέρνει, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε κάποιο σαμαράκι που κλιπάρει το λουρί μας σε 2 μεριές ταυτόχρονα, και πάνω στη ράχη του σκύλου και μπροστά. Συνήθως ένα «no-pull harness» κλιπάρει έτσι, προσοχή όμως να είναι σταθερό το σαμαράκι στο σώμα του, να μην αυξομειώνει όπως ένα πνίχτης. Δεν θέλουμε να πνίξουμε τον σκύλο μας αλλά να τον κρατήσουμε με ασφάλεια από το στήθος. Με αυτόν τον τρόπο εξασφαλίζουμε ότι μέχρι να μάθουμε να περπατάμε σωστά, η εμπειρία της βόλτας δεν είναι μαρτύριο ούτε για τον σκύλο μας ούτε για εμάς.
Κοντό σταθερό λουρί: Τόσο ώστε να περπατάει πλάι μας αλλά και να μπορεί να προπορευτεί μπροστά μας ή να ακολουθήσει πίσω μας αν χρειαστεί. Το «φλέξι» (γνωστό και ως retractable leash – αρκετά μέτρα λουρί με αυτόματο μηχανισμό για να αυξομειώνει όπως κινείται ο σκύλος) δεν θα μας βοηθήσει να μάθουμε να περπατάμε παρέα και δεν το συνιστώ για περπάτημα στους δρόμους της πόλης. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί αφότου μάθει ο σκύλος να περπατά μαζί μας με χαλαρό λουρί σε κάποια πλατεία ή σε πάρκο, όπου δεν μπορούμε να τον αφήσουμε χωρίς λουρί αλλά ταυτόχρονα δεν κινδυνεύει ούτε αυτός ούτε οι άλλοι αν του δώσουμε μεγαλύτερο εύρος κίνησης.
Ο πνίχτης, το εκπαιδευτικό αλυσιδάκι, το εκπαιδευτικό κολάρο που σφίγγει το λαιμό του σκύλου όταν τραβάει (κοινώς τον πνίγει), το απότομο τράβηγμα στο κολάρο του σκύλου ή το ηλεκτρικό κολάρο είναι κακοποίηση και δεν έχουν καμία θέση στην σχέση μας με τον σκύλο. Δημιουργούν περισσότερα προβλήματα από όσα ήδη αντιμετωπίζουμε. Ακόμα κι αν τα έχουμε χρησιμοποιήσει, ποτέ δεν είναι αργά να αλλάξουμε γραμμή στην εκπαίδευσή μας και να βρούμε έναν πιο αποτελεσματικό τρόπο να λύσουμε τα προβλήματά μας, με περισσότερο σεβασμό στον σκύλο μας.
Το «μουσουδόλουρο» (γνωστό και ως head halter) δεν το συνιστώ σε έναν κηδεμόνα σκύλου που θέλει να βγει βόλτα με τον σκύλο του χωρίς να τον τραβάει ή για να κερδίσει την προσοχή του. Η κακή του χρήση δημιουργεί παρόμοια προβλήματα με αυτά του πνίχτη και είναι κακοποίηση. Η καλή του χρήση απαιτεί χρόνο εκπαίδευσης και επιπλέον προσπάθεια.
O εξοπλισμός βοηθά αλλά το κύριο μέλημά μας είναι να μάθουμε πώς να περπατάμε παρέα με λουρί, να φτιάξουμε την σχέση με τον σκύλο μας, να βρούμε γιατί τραβάει, γιατί δεν μας ακούει και να δουλέψουμε πάνω σε αυτά ώστε να λύσουμε ουσιαστικά το πρόβλημά μας.
